تصاویر نجومی ۱ اردیبهشت (۲۰ آوریل)
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۵۸۶۸۷
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
***
تصویر روز ناسا
این تصویر تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا مکانی را نشان می دهد که ستارگان جدید در آن متولد می شوند. بادهای شدید این ستاره های جوان و داغ در حال ایجاد سوراخ هایی در ابرهای گاز و غبار اطراف خود هستند. این فرآیند به شکل گیری فضای اطراف این ستاره ها کمک می کند.
تصویر روز apod
در 8 آوریل خورشید گرفتگی کامل در آمریکای شمالی رخ داد. در طول ماه گرفتگی، لحظات خاصی وجود داشت که درست قبل و بعد از وقوع تاریکی مطلق، مانند الماس های براق در آسمان به نظر می رسید. مثل این که بتوانید خورشید را ببینید که از پشت ماه به بیرون نگاه میکند و آن را شبیه یک حلقه الماس درخشان میکند! این عکس جالب از آرکانزاس هر دو لحظه حلقه الماس را در طول خورشید گرفتگی نشان می دهد. در بین لحظات حلقه الماس، می توان تاج خورشیدی زیبا را مشاهده کرد که مانند هاله ای درخشان در اطراف خورشید در طول خورشید گرفتگی کامل قرار دارد.
تصویر روز skyandtelescope
عکاسی به نام آندره آیوریو (Andreaiorio) در 13 آوریل 2024 در رم و ریمینی ایتالیا عکس گرفت. او از تجهیزات جالبی مانند دوربین ZWO ASI533MC Pro و تلسکوپ ها و فیلترهای مختلف برای گرفتن تصویر از کهکشان M101 با کمک فرناندو لینسالاتا استفاده کرد. مثل این است که آنها از یک دوربین فضایی و وسایل تلسکوپ فانتزی تؤاماً برای گرفتن عکسی خیره کننده از یک کهکشان با هم استفاده کرده اند.
تصویر روز سازمان ملی تلسکوپ استرالیا
BIGCAT یک سیستم جدید و بهبود یافته برای پردازش داده ها در تلسکوپ سازمان فضایی استرالیا است. این سیستم در حال توسعه است تا بهتر و سریعتر از سیستم قدیمی به نام CABB کار کند. گویی مغزی را به تلسکوپ پیوند دهیم! این سیستم جدید به ما کمک می کند تا فضای بیشتری را در آسمان رصد کنیم و سیگنال های ضعیف تری را تشخیص دهیم. مهندسان اخیراً بخشی از BIGCAT را روی دو آنتن آزمایش کردند و به خوبی کار کرد. تصویر نشان می دهد که آنها روی یکی از آنتن ها تنظیم می کنند.
تصویر روز astronomy
در عکسی که در 8 مارس گرفته شده، دنبالهدار 12P/Pons-Brooks در زیر کهکشان آندرومدا دیده میشود. می توانید یک شهابسنگ را در قسمت بالای سمت چپ تصویر ببینید. شخصی که عکس می گیرد از دوربین و لنز خاصی برای ثبت این لحظه خیره کننده استفاده کرده است. این دوربین با گرفتن عکس در فواصل زمانی کوتاه در مجموع 20 دقیقه آسمان را رصد کرد. نوردهیهای کوتاهتر جزئیات آسمان را نشان میداد در حالی که نوردهیهای طولانیتر نور بیشتری را جمعآوری میکردند.
تصویر روز earthsky
دیوید هاسکین (David Hoskin) از هالیفاکس، نوا اسکوشیا، کانادا با استفاده از یک تلسکوپ فانتزی در 19 آوریل 2024، در ساعت 11:30 صبح از خورشید عکس گرفت. او از تلسکوپ سلسترون با فیلترهای ویژه و دوربینی با تکنولوژی بالا که روی پایه SkyWatcher نصب شده بود استفاده کرد. پس از گرفتن تعداد زیادی عکس، او 250 فریم را برای ایجاد تصویر واضح تر با استفاده از نرم افزارهایی مانند Autostakkert و Registax انتخاب کرد. دیوید گروهی از لکههای خورشیدی را روی سطح خورشید ثبت کرد که یکی از آنها احتمالاً منجر به شعلههای خورشیدی قدرتمند میشود.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: علم پلاس تصویر نجومی روز نجوم و فضا ناسا نجوم عکس روز کهکشان تقویم تصویر روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۵۸۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقشه تلسکوپ فضایی «جیمز وب» از آبوهوای یک سیاره فراخورشیدی
«تلسکوپ فضایی جیمز وب» به پژوهشگران در نقشهبرداری از آبوهوای یک سیاره فراخورشیدی کمک کرد.
به گزارش ایسنا، یک گروه بینالمللی از پژوهشگران با موفقیت از «تلسکوپ فضایی جیمز وب» برای ترسیم نقشه آبوهوایی یک سیاره فراخورشیدی غولپیکر گازی داغ استفاده کردند.
به نقل از ناسا، بررسیهای دقیق در طیف گستردهای از نور فروسرخ میانی، همراه با مدلهای سهبعدی آبوهوا و مشاهدات پیشین تلسکوپهای دیگر، وجود ابرهای متراکم و مرتفع را نشان میدهند که آسمان را هنگام روز و شب میپوشانند و همچنین، بادهای استوایی را به نمایش میگذارند که گازهای جوی را با سرعت ۵۰۰۰ مایل در ساعت در اطراف سیاره فراخورشیدی «WASP-43 b» ادغام میکنند.
این جدیدترین نمایش علم سیارات فراخورشیدی به شمار میرود که اکنون با توانایی خارقالعاده جیمز وب برای بررسی تغییرات دما و تشخیص گازهای اتمسفر در تریلیونها مایل دورتر امکانپذیر شده است.
سیاره فراخورشیدی WASP-43 b یک نوع «مشتری داغ»(Hot Jupiter) است. این سیاره هماندازه مشتری عمدتا از هیدروژن و هلیوم ساخته شده و بسیار داغتر از سایر سیارات غولپیکر منظومه شمسی است. اگرچه ستاره آن کوچکتر و سردتر از خورشید است اما WASP-43 b در فاصله ۱.۳ میلیون مایلی میچرخد که کمتر از یک بیست و پنجم فاصله بین عطارد و خورشید است.
با چنین مداری، سیاره از نظر جزر و مدی قفل میشود؛ به این معنی که یک طرف آن به طور مداوم روشن است و طرف دیگر در تاریکی دائمی قرار دارد. اگرچه طرف شب هرگز هیچ تابش مستقیمی را از ستاره دریافت نمیکند اما بادهای شدید در حال وزش به سمت شرق، گرما را از طرف روز به اطراف انتقال میدهند.
از زمان کشف سیاره WASP-43 b در سال ۲۰۱۱، تلسکوپهای متعددی از جمله «تلسکوپ فضایی هابل» و «تلسکوپ فضایی اسپیتزر» آن را رصد کردهاند. «تیلور بل»(Taylor Bell) پژوهشگر «مؤسسه تحقیقات محیطی منطقه خلیج»(BAERI) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: با تلسکوپ فضایی هابل، به وضوح میتوانیم ببینیم که بخار آب در طرف روز سیاره وجود دارد. هابل و اسپیتزر هر دو نشان دادند که ممکن است ابرهایی در سمت شب وجود داشته باشند اما ما به بررسیهای دقیقتر با تلسکوپ فضایی جیمز وب نیاز داشتیم تا نقشهبرداری را از دما، پوشش ابر، بادها و ترکیب دقیقتر اتمسفر در سراسر سیاره آغاز کنیم.
اگرچه WASP-43 b آن قدر کوچک، کمنور و نزدیک به ستاره خود است که تلسکوپ نمیتواند مستقیما آن را ببیند اما دوره مداری کوتاه سیاره که تنها ۱۹.۵ ساعت است، آن را برای «طیفسنجی منحنی فاز» ایدهآل میکند. روش طیفسنجی منحنی فاز شامل بررسی تغییرات کوچک در روشنایی منظومه ستاره-سیاره در حالی است که سیاره به دور ستاره میچرخد.
از آنجا که مقدار نور فروسرخ میانی منتشرشده از یک جرم تا حد زیادی به گرمای آن بستگی دارد، دادههای روشنایی جیمز وب را میتوان برای محاسبه دمای سیاره مورد استفاده قرار داد.
این گروه پژوهشی به مدت بیش از ۲۴ ساعت از «دستگاه فروسرخ میانی»(MIRI) جیمز وب برای اندازهگیری نور منظومه WASP-43 در هر ۱۰ ثانیه استفاده کردند. بل توضیح داد: ما با مشاهده کل یک مدار توانستیم دمای طرفهای متفاوت سیاره را هنگام چرخش در دید محاسبه کنیم. براساس این محاسبات، ما توانستیم نقشهای را از دمای سراسر سیاره بسازیم.
اندازهگیریها نشان میدهند که دمای هوای طرف روز سیاره به طور میانگین نزدیک به ۱۲۵۰ درجه سلسیوس است؛ در حالی که دمای طرف شب به ۶۰۰ درجه سلسیوس میرسد و به طور قابل توجهی خنکتر است. این دادهها به یافتن داغترین نقطه روی سیاره کمک میکنند که از نقطه دریافتکننده بیشترین تشعشعات ستارهای، کمی به سمت شرق جابهجا میشود. این تغییر به دلیل وزش بادهایی رخ میدهد که هوای گرم را به سمت شرق حرکت میدهند.
«مایکل رومن»(Michael Roman) پژوهشگر «دانشگاه لستر»(University of Leicester) و از پژوهشگران این پروژه گفت: این واقعیت که ما میتوانیم دما را به این روش ترسیم کنیم، گواه واقعی بر حساسیت و ثبات جیمز وب است.
پژوهشگران برای تفسیر نقشه، از مدلهای جوی سهبعدی پیچیده مانند مدلهایی استفاده کردند که برای درک آبوهوا و اقلیم روی زمین به کار میروند. تحلیلها نشان میدهند که طرف شب سیاره احتمالا در یک لایه متراکم و مرتفع از ابرها پوشیده شده است و این لایه، مانع راه یافتن بخشی از نور فروسرخ به فضا میشود. در نتیجه، اگرچه طرف شب بسیار گرم است اما نسبت به زمانی که ابری در آن وجود نداشته، کمنورتر و خنکتر به نظر میرسد.
طیف گسترده نور فروسرخ میانی که توسط جیمز وب گرفته شده است، اندازهگیری میزان بخار آب و متان اطراف سیاره را ممکن میسازد. «جوآنا بارستو»(Joanna Barstow) پژوهشگر «دانشگاه آزاد انگلستان»(The Open University of UK) و از پژوهشگران این پروژه گفت: جیمز وب به ما فرصت داده است تا دقیقا متوجه شویم کدام مولکولها را میبینیم و محدودیتهایی را برای فراوانی آنها قائل شویم.
طیفهای بررسیشده نور، نشانههای آشکاری را از بخار آب در طرف شب و طرف روز سیاره نشان میدهند که اطلاعات بیشتری را درباره تراکم ابرها و ارتفاع آنها در جو ارائه میکنند.
همچنین، پژوهشگران با کمال تعجب دریافتند که دادهها کمبود متان را در همه نقاط جو نشان میدهند. از آنجا که روز برای وجود متان خیلی گرم است، متان باید هنگام شب خنکتر، پایدار و قابل تشخیص باشد.
بارستو توضیح داد: این واقعیت که ما متان نمیبینیم، به ما میگوید که سرعت باد در سیاره WASP-43 b باید به حدود ۵۰۰۰ مایل در ساعت برسد. اگر بادها گاز را از طرف روز به طرف شب سیاره حرکت دهند و دوباره به سرعت بازگردند، زمان کافی برای بروز واکنشهای شیمیایی تولیدکننده مقادیر قابل تشخیص متان در سمت شب وجود نخواهد داشت.
پژوهشگران معتقدند که به دلیل این اختلاط ناشی از باد، شیمی اتمسفر در سراسر سیاره یکسان است. این نتیجه در پژوهشهای پیشین که با تلسکوپهای هابل و اسپیتزر انجام شدند، مشخص نبود.
این پژوهش در مجله «Nature Astronomy» به چاپ رسید.
در انیمیشن زیر میتوانید نقشه دمای سیاره WASP-43 b را ببینید.
انتهای پیام